การบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง

Abstract

This research aimed to: 1) study the participatory academic administration based on the Seven Qualities of a Virtuous Person (Sappurisa-dhamma 7) of school administrators under the Provincial Administrative Organizations in the Central Northeastern Region of Thailand; 2) compare the levels of participatory academic administration based on Sappurisa-dhamma 7 classified by position, educational level, and work experience; and 3) explore guidelines for participatory academic administration based on Sappurisa-dhamma 7. The sample consisted of 265 school administrators and teachers, and five key informants. Research instruments included a five-point Likert scale questionnaire with a reliability coefficient of 0.98, and an interview form. Data were analyzed using frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, F-test, and content analysis. The research findings were as follows: The overall level of personnel participation in academic administration based on Sappurisa-dhamma 7 was high. The highest mean score was in the aspect of learning resource management, followed by internal supervision, while the lowest mean was in curriculum development. There were no significant differences in the overall opinions on participatory academic administration based on position, educational level, and work experience. However, a statistically significant difference at the .05 level was found in the aspect of curriculum development. Guidelines for participatory academic administration based on Sappurisa-dhamma 7 suggested that administrators and teachers should collaborate to promote and develop local learning resources, implement appropriate internal supervision activities suited to school contexts, and encourage active involvement in curriculum development and revision to align with learners' needs and local contexts.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง 2) เพื่อเปรียบเทียบระดับการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง จำแนกตาม ตำแหน่ง ระดับการศึกษา และประสบการณ์การทำงาน 3) เพื่อศึกษาแนวทางการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางกลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้บริหารและครูผู้สอน จำนวน 265 คน และผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 5 คนเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับ เท่ากับ 0.98 และแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ความถี่ ร้อยละค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมุติฐานได้แก่ ค่า t-test, F-test และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า : 1. ระดับการมีส่วนร่วมของบุคลากรในการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมตามหลักสัปปุริสธรรม7 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง โดยรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้านการจัดการแหล่งเรียนรู้ รองลงมา ด้านการนิเทศภายในสถานศึกษา และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุดคือ ด้านการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา 2. ผลการเปรียบเทียบระดับความคิดเห็นที่มีต่อการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง จำแนกตามตำแหน่ง ระดับการศึกษา ประสบการณ์การทำงานโดยรวม ไม่แตกต่างกัน และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการจัดทำหลักสูตรสถานศึกษา มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. แนวทางการบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดในกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลางสรุปได้ว่า ผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนควรร่วมมือกันส่งเสริมและพัฒนาแหล่งเรียนรู้ในท้องถิ่น ควรจัดกิจกรรมนิเทศภายในที่เหมาะสมกับบริบทของสถานศึกษา และควรส่งเสริมการมีส่วนร่วมของผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนในการจัดทำและปรับปรุงหลักสูตร เพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการและบริบทของผู้เรียน