DEVELOPMENT OF MORAL TEACHINGS MONKS IN SCHOOLS WITH THE PRINCIPLE OF SAPPURISADHAMMA PRINCIPLE.

Abstract

This research aimed 1) to study the concepts and theories of monk teacher development in schools, 2) to study the Sapurisadhamma principle, and 3) to analyze the development of monk teachers in schools using the Sapurisadhamma principle in the context of Songkhla province. This qualitative research collected data from documents and structured in-depth interviews with 15 purposively selected key informants. Data analysis was conducted systematically by linking and synthesizing the concepts and theories of monk teacher development in schools with the Sapurisadhamma principle, including analyzing and identifying consistency from the interview data to discover the development of monk teachers in schools using the Sapurisadhamma principle.The research found that.1) The concepts and theories of monk teacher development in schools in Songkhla province need to cover three main areas: knowledge development, teaching technique development, and human relations development. This is essential for effective moral teaching in a multicultural societal context. Knowledge development emphasizes a deep understanding of Buddhist principles alongside the context of learners and society. Teaching technique development aims to shift towards learner-centered and flexible approaches. Human relations development focuses on building positive relationships with all stakeholders.2) The seven Sapurisadhamma principles Dhammanyuta (knowing the Dhamma), Atthanyuta (knowing the meaning/purpose), Attanyuta (knowing oneself), Mattanyuta (knowing moderation), Kalanyuta (knowing the proper time), Parisanyuta (knowing the assembly/community), and Puggalaparoparanyuta (knowing the individual differences) are crucial virtues that shape an individual into a virtuous person, complete with wisdom, morality, and concentration. These principles are highly significant for the development of monk teachers in schools.3) The Sapurisadhamma principle serves as a central and vital mechanism for systematically driving the development of monk teachers in schools across all dimensions: knowledge, teaching techniques, and human relations. Each principle functions to foster awareness, regulate the process of acquiring, processing, selecting, and applying knowledge, teaching techniques, and human relations skills effectively to suit learners and situations.

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีการพัฒนาพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน 2) เพื่อศึกษาหลักสัปปุริสธรรม และ 3) เพื่อวิเคราะห์การพัฒนาพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนด้วยหลักสัปปุริสธรรมในบริบทของจังหวัดสงขลา การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพจากการเก็บรวบรวมเอกสารและจากเครื่องมือสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างจากผู้ให้ข้อมูลแบบเจาะจงจำนวน 15 รูป/คน และวิเคราะห์ข้อมูลอย่างเป็นระบบโดยเชื่อมโยงและสังเคราะห์ข้อมูลแนวคิดทฤษฏีการพัฒนาพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนร่วมกับหลักสัปปุริสธรรมรวมถึงวิเคราะห์ข้อมูลและหาความสอดคล้องจากผู้ให้สัมภาษณ์เพื่อค้นพบการพัฒนาพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนด้วยหลักสัปปุริสธรรมผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดทฤษฎีการพัฒนาพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนของจังหวัดสงขลาจำเป็นต้องครอบคลุมสามด้านหลัก ได้แก่ ด้านความรู้ ด้านเทคนิคการสอน และด้านมนุษยสัมพันธ์ เพื่อให้การสอนศีลธรรมมีประสิทธิภาพในบริบทสังคมพหุวัฒนธรรม ด้านความรู้เน้นความเข้าใจหลักธรรมเชิงลึกควบคู่กับบริบทผู้เรียนและสังคม ด้านเทคนิคการสอนมุ่งปรับสู่แนวทางเน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลางและยืดหยุ่น และด้านมนุษยสัมพันธ์เน้นการสร้างความสัมพันธ์เชิงบวกกับทุกภาคส่วน2) หลักสัปปุริสธรรม 7 ประการ ซึ่งเป็นคุณธรรมสำคัญที่ช่วยหล่อหลอมบุคคลให้เป็นสัตบุรุษ มีความสมบูรณ์ทั้งปัญญา ศีล และสมาธิ อันได้แก่ ธัมมัญญุตา อัตถัญญุตา อัตตัญญุตา มัตตัญญุตา กาลัญญุตา ปริสัญญุตา และปุคคลปโรปรัญญุตา มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการพัฒนาพระสอนศีลธรรมในโรงเรียน3) หลักสัปปุริสธรรมเป็นแกนกลางและกลไกสำคัญในการขับเคลื่อนการพัฒนาพระสอนศีลธรรมในโรงเรียนได้อย่างเป็นระบบในทุกมิติ ทั้งด้านความรู้ ด้านเทคนิคการสอน และด้านมนุษยสัมพันธ์ โดยแต่ละหลักธรรมทำหน้าที่สร้างความตระหนัก กำกับดูแลกระบวนการแสวงหา ประมวลผล เลือกใช้ และประยุกต์ความรู้ เทคนิคการสอน และทักษะมนุษยสัมพันธ์ให้เหมาะสมกับผู้เรียนและสถานการณ์อย่างมีประสิทธิภาพ