A MODEL OF CULTIVATION OF BUDDHIST WAY OF LIFE IN CULTURAL APPROACH TO FOREIGN TOURISTS

Abstract

This research, titled “A Model of Cultivation of Buddhist Way of Life in Cultural Approach to Foreign Tourists”, aims to: (1) study the concepts and theories of tourism culture, (2) examine the cultivation of the Buddhist way of life among foreign tourists, (3) develop a cultural-based model for cultivating the Buddhist way of life for foreign tourists, and (4) present new knowledge regarding the model of cultivating the Buddhist way of life for foreign tourists in a cultural context. This study employed qualitative field research grounded in phenomenology, focusing on the lived experiences of key informants in two study areas: Wat Suan Mokkh International Dharma Hermitage in Surat Thani Province and Wat Pa Tham Wua in Mae Hong Son Province. Data were collected through document analysis, participant observation, in-depth interviews, and focus group discussions. The key informants included training organizers, foreign tourists, and relevant experts, totaling 45 individuals. Data analysis utilized thematic content analysis, inductive reasoning, and procedures to ensure the trustworthiness of the findings.The findings revealed that the concept of tourism culture emphasizes creating profound experiences through embracing cultural diversity. In Thailand, Buddhist culture serves as a significant attraction, drawing foreign tourists to explore values such as beliefs, traditions, lifestyles, and the aesthetic qualities of Buddhist sites.The cultivation of the Buddhist way of life for foreign tourists requires peaceful and serene monasteries as essential venues. Structured programs based on the Four Foundations of Mindfulness are pivotal, with monks serving as key facilitators who impart knowledge in English. The cultivation process focuses on experiential learning, living in a compassionate community, and adhering to cultural traditions.The developed model for cultivating the Buddhist way of life in a cultural context comprises four key dimensions: (1) Serenity – fostering a tranquil environment conducive to spiritual practice, (2) Masterpiece – learning through exemplary role models, (3) Voice – utilizing impactful communication to resonate with the audience, and (4) Immersion – engaging in deep contemplation and mindfulness practice.The new body of knowledge derived from this research is termed “Transformation of Worldview”, encompassing the four transformative elements: Serenity, Masterpiece, Voice, and Immersion. These elements contribute to sustainable shifts in the worldview of foreign tourists. This model can be applied to the design and development of meditation programs for foreign tourists in Thailand, promoting cultural tourism and leveraging Buddhism as a tool for positive personal and social transformation.

การวิจัยเรื่อง “รูปแบบการบ่มเพาะพุทธวิถีแก่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเชิงวัฒนธรรม” มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีวัฒนธรรมการท่องเที่ยว 2) เพื่อศึกษาการบ่มเพาะพุทธวิถีแก่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ 3) เพื่อสร้างรูปแบบการบ่มเพาะพุทธวิถีแก่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเชิงวัฒนธรรม และ 4) เพื่อนำเสนอองค์ความรู้เกี่ยวกับรูปแบบการบ่มเพาะพุทธวิถีแก่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติเชิงวัฒนธรรม การวิจัยนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพภาคสนาม โดยเน้นการศึกษาประสบการณ์ตรงของผู้ให้ข้อมูลสำคัญตามแนวทางปรากฏการณ์วิทยาในพื้นที่ที่ศึกษา ได้แก่ สวนโมกขพลาราม จังหวัดสุราษฎร์ธานี และวัดป่าถ้ำวัว จังหวัดแม่ฮ่องสอน เก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสาร การสังเกตแบบมีส่วนร่วม การสัมภาษณ์เชิงลึก และการสนทนากลุ่มเฉพาะ โดยมีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้จัดการอบรม นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ และผู้เชี่ยวชาญที่เกี่ยวข้อง รวม 45 รูป/คน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้การวิเคราะห์เนื้อหาเชิงธีม การสรุปอุปนัย และการเสริมสร้างความน่าเชื่อถือของผลการวิจัยผลการวิจัยพบว่า แนวคิดวัฒนธรรมการท่องเที่ยว เน้นการสร้างประสบการณ์ที่ลึกซึ้งผ่านการเปิดรับความแตกต่างทางวัฒนธรรม โดยในประเทศไทย วัฒนธรรมทางพระพุทธศาสนาเป็นจุดเด่นที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติให้เข้ามาสัมผัสคุณค่าทางความเชื่อ ขนบธรรมเนียม การดำเนินชีวิต และพุทธสถานที่มีความงดงามการบ่มเพาะพุทธวิถีแก่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ต้องอาศัยวัดที่สงบร่มรื่นเป็นสถานที่สำคัญ มีหลักสูตรและระบบปฏิบัติที่เน้นหลักสติปัฏฐาน 4 โดยมีพระสงฆ์เป็นผู้ถ่ายทอดองค์ความรู้ผ่านภาษาอังกฤษ กระบวนการบ่มเพาะเน้นการเรียนรู้ผ่านการปฏิบัติจริง การอยู่ร่วมในชุมชนที่มีความเมตตากรุณา และการปฏิบัติตามจารีตประเพณีรูปแบบการบ่มเพาะพุทธวิถีเชิงวัฒนธรรม ที่พัฒนาขึ้นมี 4 มิติหลัก ได้แก่ 1) เชิญชมรมณียสถาน (Serenity) โดยเน้นการสร้างบรรยากาศสงบร่มรื่นเหมาะแก่การปฏิบัติธรรม 2) สืบสานตัวอย่างสุดยอด (Masterpiece) ผ่านการเรียนรู้จากแบบอย่างที่ดี 3) ถ่ายทอดวิถีทรงพลัง (Voice) โดยใช้การสื่อสารที่เข้าถึงจิตใจ และ 4) จริงจังปฏิบัติใคร่ครวญ (Immersion) ด้วยการฝึกปฏิบัติธรรมและการไตร่ตรองเชิงลึกองค์ความรู้ใหม่ที่ได้จากการวิจัยคือ “Transformation of Worldview” ซึ่งประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ Serenity, Masterpiece, Voice และ Immersion ที่ช่วยสร้างการเปลี่ยนแปลงมโนทัศน์ของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติอย่างยั่งยืน รูปแบบนี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้เพื่อออกแบบและพัฒนาหลักสูตรการปฏิบัติธรรมสำหรับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติในประเทศไทย โดยส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมและใช้พระพุทธศาสนาเป็นเครื่องมือในการสร้างการเปลี่ยนแปลงเชิงบวกในระดับบุคคลและสังคม