SOCIAL DEVELOPMENT MODEL OF THE PA KAMMATTHANA MONKS OF THE LINE OF LUANG PU MAN PHURITHATTO ACCORDING TO THE PRINCIPLES OF THERAVADA BUDDHIST PHILOSOPHY

Abstract

This dissertation has four objectives: 1) to study the theoretical concepts of social development, 2) to examine the social development of the Kammatthana Forest Monks of the Luang Pu Man Phurithatto lineage according to Theravada Buddhist philosophy, To analyze the social development model of the Kammatthana Forest Monks of the Luang Pu Man Phurithatto lineage according to Theravada Buddhist philosophy, and 4) to present knowledge related to this social development model. The research employs a qualitative methodology, using data from the Tripitaka, canonical texts, and related documents, as well as in-depth interviews with 20 experts and experienced Vipassana meditation masters. The findings reveal that: 1) Theoretical concepts of social development emphasize balancing material progress with quality of life, incorporating development indicators that cover economic, social, and spiritual aspects. 2) Social development according to Theravada Buddhist philosophy in the Luang Pu Man lineage focuses on meditative practices, including Samatha meditation, Vipassana meditation, six character types (Chariya 6), four Jhanas, six supernormal powers (Abhijna 6), and the four foundations of mindfulness (Satipatthana 4). 3) The social development model of this monastic lineage plays roles in six key areas: governance, religious education, educational assistance, propagation of Buddhism, public utilities, and public welfare. 4) The knowledge derived from this study is summarized in the “D.E.E.P Model,” consisting of: D (Dharma Principles): Applying Theravada Buddhist principles to cultivate moral values and mental development through meditative practices like Samatha, Vipassana, Jhanas, Abhijna, and Satipatthana. E (Engagement in Society): Demonstrating active roles in six areas of social development: governance, religious education, educational assistance, propagation of Buddhism, public utilities, and public welfare, contributing to holistic community development. E (Enlightenment Process): Emphasizing the process of self-realization based on the Four Noble Truths and the Three Characteristics (Anicca, Dukkha, Anatta) to foster mental stability and spiritual resilience among the people. P (Practice Model): Establishing a model for a peaceful and disciplined society that promotes a better quality of life through simple, sustainable living in accordance with Buddhist principles. This research highlights the significant role of the Kammatthana Forest Monks of the Luang Pu Man lineage in the development of Thai society, advancing material progress while fostering spiritual and moral integrity among the people through the integration of Buddhist philosophy and community engagement as outlined in the D.E.E.P Model.

ดุษฎีนิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีการพัฒนาสังคม 2) เพื่อศึกษาการพัฒนาสังคมของพระป่ากรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต ตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาท 3) เพื่อวิเคราะห์รูปแบบการพัฒนาสังคมของพระป่ากรรมฐานสายหลวงปูุมั่น ภูริทตฺโต ตามแนวพุทธปรัชญาเถรวาท และ 4) เพื่อนำเสนอองค์ความรู้เกี่ยวกับรูปแบบการพัฒนาสังคมดังกล่าว การวิจัยใช้วิธีเชิงคุณภาพ โดยศึกษาข้อมูลจากพระไตรปิฎก ตำรา และเอกสารที่เกี่ยวข้อง รวมถึงการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ทรงคุณวุฒิและพระวิปัสสนาจารย์จำนวน 20 รูป/คน ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวคิดทฤษฎีการพัฒนาสังคมเน้นการสร้างดุลยภาพระหว่างความก้าวหน้าทางวัตถุกับคุณภาพชีวิต โดยมีตัวชี้วัดการพัฒนาที่ครอบคลุมทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม และจิตใจ 2) การพัฒนาสังคมตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาทของพระป่ากรรมฐานสายหลวงปู่มั่น เน้นการปฏิบัติธรรมกรรมฐาน อันประกอบด้วย สมถกรรมฐาน 3) รูปแบบการพัฒนาสังคมของพระป่ากรรมฐานสายนี้มีบทบาทใน 6 ด้าน ได้แก่ การปกครอง ศาสนศึกษา การศึกษาสงเคราะห์ การเผยแผ่ศาสนา สาธารณูปการ และสาธารณสงเคราะห์ 4) องค์ความรู้ที่ได้จากการศึกษาสรุปรูปแบบการพัฒนาสังคมใน “D.E.E.P Model” ซึ่งประกอบด้วย D (Dharma Principles): การใช้หลักพุทธปรัชญาเถรวาทในการพัฒนาจิตใจและคุณธรรม ผ่านการปฏิบัติกรรมฐาน E (Engagement in Society): การแสดงบทบาทเชิงพัฒนาใน 4 ด้าน ได้แก่ การปกครอง ศาสนศึกษา การศึกษาสงเคราะห์ การเผยแผ่ศาสนา สาธารณูปการ และสาธารณสงเคราะห์ เพื่อส่งเสริมความเจริญก้าวหน้าของชุมชน E (Enlightenment Process): การเน้นกระบวนการรู้แจ้งเห็นจริงตามหลักอริยสัจ 4 และไตรลักษณ์ เพื่อเสริมสร้างจิตสำนึกและความมั่นคงทางจิตใจของประชาชน P (Practice Model): การสร้างรูปแบบสังคมที่สงบสุข มีระเบียบวินัย และส่งเสริมคุณภาพชีวิตที่ดี ผ่านการดำเนินชีวิตอย่างเรียบง่ายและยั่งยืนตามหลักพุทธศาสนางานวิจัยนี้แสดงให้เห็นถึงบทบาทสำคัญของพระป่ากรรมฐานสายหลวงปู่มั่นในการพัฒนาสังคมไทย โดยมุ่งเน้นการสร้างความสมดุลระหว่างความก้าวหน้าทางวัตถุกับการพัฒนาจิตใจและศีลธรรมของประชาชน ผ่านการบูรณาการหลักพุทธปรัชญาและการมีส่วนร่วมในสังคมตามแนวทาง D.E.E.P Model.