THE DEVELOPMENT OF LITERATURE LEARNING ACHIEVEMENT ON PRA APHIMANEE PART PRA APHIMANEE NEE NANG PHEE SEAU OF MATTHAYOMSUKSA 3 STUDENTS IN PHRAPARIYATTIDHAMMA WATPHONGPLOYWIRIYARAM SCHOOL USING PROBLEM-BASED LEARNING

Abstract

The objectives of this research were 1) develop the literature learning achievement on Phra Aphimanee part Phra Aphimanee Nee Nang Phee Seau of Matthayomsuksa 3 students in Phrapariyattidhamma Watphongploywiriyaram School using problem-based learning, with an expected post-learning average score of not less than 70 percent and at least 70 percent of students meeting the criterion 2) compare the literature learning achievement on Phra Aphimanee part Phra Aphimanee Nee Nang Phee Seau of Matthayomsuksa 3 students in Phrapariyattidhamma Watphongploywiriyaram School after learning through problem-based learning with the 70 percent criterion and 3) study the opinions of Matthayomsuksa 3 students in Phrapariyattidhamma Watphongploywiriyaram School toward learning Phra Aphimanee part Phra Aphimanee Nee Nang Phee Seau through problem-based learning.The sample group consisted of 30 Matthayomsuksa 3/1 students in Phrapariyattidhamma Watphongploywiriyaram School, Bangkok, under the General Education Division, Office of Buddhist Education,Zone 1 in the second semester of the 2024 academic year. The sample was obtained using simple random sampling by drawing lots, with the classroom as the sampling unit. The research instruments included 1) problem-based learning lesson plans, 2) a literature learning achievement test on Phra Aphimanee part Phra Aphimanee Nee Nang Phee Seau, and 3) a questionnaire on students’ opinions toward problem-based learning. Data analysis was conducted using mean x̅ , standard deviation (S.D.), percentage, and one-sample t-test.The results of research revealed that 1) The Matthayomsuksa 3 students in Phrapariyattidhamma Watphongploywiriyaram School had post-learning scores in Thai literature on Phra Aphimanee part Phra Aphimanee Nee Nang Phee Seau, after problem-based learning, higher than 70 percent. The mean score was x̅ = 25.23 with a standard deviation of S.D. = 2.82 out of a total of 30 points, equivalent to 84.11 percent. In total, 93.33 percent of the students passed the benchmark. 2) The literature learning achievement on Phra Aphimanee part Phra Aphimanee Nee Nang Phee Seau of Matthayomsuksa 3 students in Phrapariyattidhamma Watphongploywiriyaram School after problem-based learning showed a mean score of x̅ = 25.23 and a standard deviation of S.D. = 2.82, equivalent to 84.11 percent, which was statistically significantly higher than the 70 percent criterion at the .05 level, in accordance with the research hypothesis. And 3) The opinions of Matthayomsuksa 3 students in Phrapariyattidhamma Watphongploywiriyaram School toward learning through problem-based learning were at a high level overall, with a mean score of x̅ = 4.44 and a standard deviation of S.D. = 0.70.

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดผ่องพลอยวิริยาราม ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน ให้นักเรียนมีคะแนนเฉลี่ยหลังเรียนไม่น้อยกว่าร้อยละ 70 และมีนักเรียนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ขึ้นไป 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดผ่องพลอยวิริยาราม ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน หลังเรียนกับเกณฑ์ร้อยละ 70 3) เพื่อศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรม วัดผ่องพลอยวิริยาราม ที่มีต่อการเรียนวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อ ด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดผ่องพลอยวิริยาราม กรุงเทพมหานคร สังกัดสำนักเขตการศึกษาพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา เขต 1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 30 รูป ได้มาโดยวิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) โดยการจับสลากใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อ และ 3) แบบสอบถามความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย x̅ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) ค่าร้อยละ และการทดสอบค่าที (One sample t-test) ผลวิจัยพบว่า 1. นักเรียนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดผ่องพลอยวิริยารามมีผลคะแนนทางการเรียนวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อ หลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานสูงกว่าร้อยละ 70 โดยมีคะแนนเฉลี่ย x̅ = 25.23 คะแนน และ S.D. = 2.82 จากคะแนนเต็ม 30 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 84.11 และมีจำนวนนักเรียนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 93.33 2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีเรื่องพระอภัยมณี ตอนพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดผ่องพลอยวิริยาราม หลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน มีคะแนนเฉลี่ย x̅ = 25.23 และ S.D. = 2.82 คิดเป็นร้อยละ 84.11 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดร้อยละ 70.00 โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และเป็นไปตามสมมติฐานที่ตั้งไว้3. ความคิดเห็นของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดผ่องพลอยวิริยาราม ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานภาพรวมนักเรียนมีความคิดเห็นในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย x̅ = 4.44 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน S.D. = 0.70