INTREGRATING OF DASABHIDHRAJADHAMMA FOR GOOD GOVERNANCE OF THE LOCAL GOVERNMENT ORGANIZATION, SONGKHLA PROVINCE

Abstract

This thematic aims 1) to study the integration of the Dasabidhrajadhamma for good governance within local government organizations in Songkhla Province and 2) to the study the propose recommendations for integrating the Dasabidhrajadhamma to enhance good governance in local government organizations in Songkhla Province. This research employed a quantitative approach. The sample group consisted of 389 officials from local government organizations in Songkhla Province. The research instrument was a questionnaire, and the data were analyzed using descriptive statistics, including frequency, percentage, mean, and standard deviation. Research findings indicated that: 1. The integration of the Ten Royal Virtues of the Ruler for good governance in local administrative organizations of Songkhla Province was found to be at a high level overall (𝑥̄ = 3.57, S.D. = 1.08). When considering each aspect in descending order of the mean score, it was found that the virtue of generosity (Dana) ranked highest (𝑥̄ = 3.89, S.D. = 0.98), followed by gentleness (Maddava) (𝑥̄ = 3.83, S.D. = 1.03), while the lowest mean score was for uprightness or justice (Avirodhana) (𝑥̄ = 3.31, S.D. = 1.11).. 2. Strengths in integrating the Dasabidhrajadhamma were found in Pariccaga (sacrifice), Maddava (gentleness), and Khanti (patience), all rated at a high level. However, Dana (generosity), Ajjava (honesty), Tapa (perseverance), Akkodha (non-anger), Avihimsa (non-violence), and Avirodhana (justice) remained at a moderate level and require improvement. Key recommendations include promoting transparency, accountability, and fairness in administration, providing ethical training, enhancing essential skills, and allocating sufficient resources. Strengthening weak areas while maintaining current strengths will lead to more effective integration of the Dasabidhrajadhamma and foster transparent, just, and sustainable local governance in Songkhla Province

สารนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อศึกษาการบูรณาการหลักทศพิธราชธรรมเพื่อการปกครองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดสงขลา และ 2. เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการบูรณาการหลักทศพิธราชธรรมเพื่อการปกครองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ซึ่งกลุ่มตัวอย่างคือ เจ้าหน้าที่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดสงขลา จำนวน 389 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามและวิเคราะห์โดยใช้สถิติพรรณนาได้แก่ ความถี่ร้อยละ ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า : 1. การบูรณาการหลักทศพิธราชธรรมเพื่อการปกครองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดสงขลา โดยรวมอยู่ในระดับมาก (=3.57, S.D.=1.08) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านโดยเรียงลำดับตามค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย พบว่า ด้านปริจาคะ (การเสียสละ) มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก (=3.89, S.D.=0.98) รองลงมาคือ ด้านมัททวะ (ความอ่อนโยน) (=3.83, S.D.=1.03) และด้านที่น้อยที่สุดคือ ด้านอวิโรธนะ (ความยุติธรรม) ( = 3.31,S.D.=1.11) 2. ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการบูรณาการหลักทศพิธราชธรรมเพื่อการปกครองที่ดีขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดสงขลา มีจุดแข็งในด้านปริจาคะ (การเสียสละ), มัททวะ (ความอ่อนโยน) และ ขันติ (ความอดทน) ซึ่งอยู่ในระดับสูง แต่ยังพบจุดอ่อนในหลายด้านที่ควรได้รับการพัฒนาได้แก่ ทาน (การให้), อาชชวะ (ความซื่อตรง), ตปะ (ความเพียร), อักโกธะ (ความไม่โกรธ), อวิหิงสา (ความไม่เบียดเบียน) และ อวิโรธนะ (ความยุติธรรม) ซึ่งอยู่ในระดับปานกลาง แนวทางพัฒนาคือ การสร้างระบบบริหารที่โปร่งใส ตรวจสอบได้และเป็นธรรม กิจกรรมอบรมพัฒนาคุณธรรม การพัฒนาทักษะต่างๆ การจัดสรรงบประมาณ หากองค์กรสามารถพัฒนาและปรับปรุงในด้านที่อ่อนแอพร้อมกับรักษาจุดแข็งที่มีอยู่ไว้ได้อย่างต่อเนื่องจะทำให้การบูรณาการหลักทศพิธราชธรรมบรรลุผลและยกระดับการปกครองท้องถิ่นจังหวัดสงขลาให้มีความโปร่งใส เป็นธรรมและยั่งยืนต่อไป