POLITICAL BEHAVIOR OF MILITARY OFFICERS IN THE TERRITORIAL DEFENSE AFFAIRS IN THE UPPER NORTHEASTERN REGION OF THAILAND

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับพฤติกรรมการแสดงออกทางการเมืองของข้าราชการทหารสังกัดสำนักงานสัสดี ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน 2) วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลกับพฤติกรรมการเมืองของข้าราชการทหาร และ 3) ศึกษาแนวทางการแสดงออกทางการเมืองที่เหมาะสมในระบอบประชาธิปไตย กลุ่มตัวอย่างคือข้าราชการทหารจำนวน 147 คน โดยใช้แบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่าและแบบสอบถามปลายเปิด เครื่องมือได้รับการตรวจสอบคุณภาพด้านความตรงเชิงเนื้อหาและความเชื่อมั่น จากนั้นวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา (ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และสถิติเชิงอนุมานด้วยการหาค่าสหสัมพันธ์เพียร์สัน (Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient) รวมทั้งการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงคุณภาพ (Content Analysis)ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมทางการเมืองของข้าราชการทหารโดยรวมอยู่ในระดับ “มาก” โดยด้านการออกเสียงเลือกตั้งอยู่ในระดับ “มากที่สุด” (𝑥̄ = 4.69, S.D. = 0.55) รองลงมาคือการติดตามข่าวสารทางการเมือง (𝑥̄ = 4.26, S.D. = 0.67) การสื่อสารทางการเมือง (𝑥̄ = 3.94, S.D. = 0.75) และการมีส่วนร่วมทางการเมืองมีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด (𝑥̄ = 2.75, S.D. = 1.55) อยู่ในระดับปานกลาง ผลการวิเคราะห์ความสัมพันธ์พบว่า อายุ ระดับการศึกษา ชั้นยศ รายได้ และระยะเวลาการทำงาน มีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p 0.05)ด้านข้อเสนอแนะเชิงคุณภาพ ข้าราชการทหารเห็นว่าการส่งเสริมความรู้ทางการเมืองควรอยู่ภายใต้กรอบวินัยและจริยธรรมราชการ โดยเน้นการใช้เหตุผล ความรับผิดชอบ และการไม่ชี้นำทางการเมือง หน่วยงานควรจัดกิจกรรมรณรงค์และให้ความรู้เกี่ยวกับสิทธิและหน้าที่พลเมืองอย่างเหมาะสม เพื่อเสริมสร้างพลเมืองที่เข้มแข็งและตระหนักในบทบาทภายใต้กรอบของระเบียบราชการ